Söz Ey doğa, bana şiiri, bu kıymetli armağanı Sunduğun için teşekkür ederim Ben, Kharoon’un küreklerini gösterdiği Kederli kadın. O tatlı söz olmasa bilmem nasıl yaşardım? Arabesk aşı boyasında Pasın bıraktığı iz gibi Kazıdım kendimi erkeklerin üstüne, iyi ya da kötü. Ve boşalttım göğsümdeki parfüm şişesini Pusuyu hissetmedim Ben, esmer deniz …

Soru* resimli alışkanlık defteri; dört ortalı, kareli, alındı. bu başlangıç, darmadağın sabahın artık mevsimi umursamadığı günlerin ilkinde beyhude heves; yazmak… üstelik beyhude en sevdiğin kelimelerden biriyken, içimden geçen şey; soru en güzel başlangıçtır… peki neydi soru, neydi başlangıç? “hissettin mi?” geçenlere değil, gelenlere hatıra gibi baktığın ters curcuna, sildiklerini, bıraktığı …

Narkissos* Eriyordum. Sokak boştu.   Hızlı adımlar atmam gerekiyordu. Çünkü ayakkabılarımın eriyen tabanlarının evimin önünde izler bırakmasını istemiyordum. Sapsarı, minicik bir kedi yavrusu beni takip ediyordu. Benim miydi bu kedi? Sarmal bir kediye sahip olduğumu anımsıyorum bir zamanlar. Belki onun yavrusuydu. Sarsakça yürüyordu peşimden. Siyah eriyiklere yapışacaktı o minik patileri şimdi, yanacaktı. …

düşmek* 1. bir insanın ağırlığına duyduğu nefreti yerçekimi nasıl hesaplayabilir? 2. nazik parmaklarıyla yavaşça düşeceğimiz yere koydular bizi sapmayı bulduk anlamda- 3. ben şiiri tahrik amaçlı kullandım bir de! inandığım sözcükleri ve bolca kibrit aldım yanıma anlamın ışığına baktım- *Ali Hikmet Eren, Duruyordu Bir Yol Durması Gereken Yerde kitabından.

AZAP KAYASI ​​​​​​​​Azap! Anasının son nefesi: Azap. Babasının bedduası: Azap. Köylünün duası: Azap. Kendine deli: Azap! ​26 yıl önce tarlada akşama kadar sancı çekip bu kaya dibinde çöküp kalmış Emine Kadın. Bir yaşam, bir yaşam daha… Azap doğarken burada ölmüş Emine. Omzuna ölümü, kucağına hayatı sığdırıp girmiş yatsıda köye Hasan. …