MedaKitap

Evin içindeki havuzda yüzüp duruyordu adam. Az ötesine bir şey düştü birden, neredeyse başına geliyordu. Kızgın kızgın dönüp baktı. Hah, taze bir ananas! Başını kaldırınca ona yukarıdan alaylı alaylı gülümseyen kadını gördü. “Ananas istemiyorum!” dedi adam sitemle. Kadın gülümsemesini artırdı, parlak dişleri çoğaldı. “Köfte istiyorum ben, köfte!” elleriyle suya pat …

Tek bir sese açılan bir kapak, sonra bir nefes elin; avaz avaz çığlıkların bendi.  Kan ter içinde bir ishal gibi yayılır acı; damla damla, nefes nefes.  İlk eriğini aş ererken kopardın dalından. Tesadüf ki yazdı ve tam da mevsimiydi. Özlemeye bile fırsatın olmadı.  El ve ayaklarından sarmalanan, dallanıp budaklanmış bir …

SESSİZLİĞİN SIRRI  Geçen yıl bir öykü yazmış; odaların, daha doğrusu kendi odamın sırrını anlamaya, anlatmaya çalışmıştım. Tam olarak bir yıl sonra birden bire fark ettim ki odamın içinde sinsice cisimleşen, her şeyi kuşatarak atmosfere dönüşen bir tür “sessizlik” vardı. İlginç olan bu durumun bir yıl sonra ayırdına varmamdı. Belki de …

POST MORTEM / SOLGUN BİR KARANFİL İÇİN AĞIT – 3   Duyun sesimi: ölüm dediğiniz şey sizin, unutmadığımdır benim (*)   Ölüm…gecikmiş bir şiirdi anımsamaya çalıştığım… Serdar Aydın, Siyahtan Çoğalıyor Güneş, Jazz, Sf. 15   Öleceğini anlayan sokak köpekleri ıssıza vururmuş kendilerini. Yorgun yaşamlarını sürükleyip götürür, dökerlermiş ölümün çukuruna. Köşe bucak …

POST MORTEM / SOLGUN BİR KARANFİL İÇİN AĞIT – 2   Anlat şimdi, nasıl yakaladın uçan kuşun kanadından sonsuzluğu “Pek az zamanı kaldı bu zora koşulmuş bedenimin. Olduğum gibi ölmeliyim, olduğum gibi… Tüy, kan ve hiçbir salgıyı düşünmeden, kesmeliyim soluğunu doğmuş olmanın!” Daktiloya Çekilmiş Şiirler’den                              Nilgün Marmara   Dün intihar …