MedaKitap
Söz
Ey doğa, bana şiiri, bu kıymetli armağanı
Sunduğun için teşekkür ederim
Ben, Kharoon’un küreklerini gösterdiği
Kederli kadın.
O tatlı söz olmasa bilmem nasıl yaşardım?
Arabesk aşı boyasında
Pasın bıraktığı iz gibi
Kazıdım kendimi erkeklerin üstüne, iyi ya da kötü.
Ve boşalttım göğsümdeki parfüm şişesini
Pusuyu hissetmedim
Ben, esmer deniz kızı, yırtıcı ve vahşi
Çıktım tenimden, zevkin zirvesine ulaştım:
Karşı durdum bizi parçalayan
karanlık yaratıcılığın bazalt bir cümlesine.
