MedaKitap
güncel şiir dilinin güncel şiire etkisi olur mu, olur elbette… iyi mi olur, orası şüpheli…
şair yazdıklarını zamana bırakır hep, bırakmalı. zaman’a bırakmak için yazılır her şiir. çünkü şair kendine bir zaman dilimi biçemez ve istemese de zamanla yarışır yazdıklarında. iyi şiir de oradan, zamanla, süzülür ve varsa bir kalan’ı, çıkar ortaya, zamanla.
zaman önemlidir, kimsenin hatırlamadığı…
iyi şiirin, sıkı şiirin, şimdilerde alışkanlığımız olan sosyal medya ile bir alakası var mıdır peki? bence yoktur, fikir verir sadece şaire; yaşadığı zaman dilimini yazarken, türlü güncel düşünceyi sabote edip, yerine başka ve kalıcı doğrular koyarken.
şiirinizde, metrobüsteki wifi’nin nasıl da uzak çektiğini, hem de sevgilinin yanında… daha da süslü dizelerle yazabilirsiniz.
bu dizeler hem sizi hem de yazdıklarınızı okuyan üçüncü şahışları mutlu edebilir. siz, ve de onlar, kendinizi bulursunuz ister istemez şiirin güncel dilinde; okudunuz çünkü bir yerlerden yaşadıklarınızı!
aslında size o güncel dilin anımsattığı uzaklık, sizden çok daha uzak bir geçmişte zaten yaşandı, yazıldı ve arşivlendi… siz farkında olmasanız da…
duyguyu değil de, duygunun yancısı olan dil’i ve o dildeki bilinmeyeni bulmak, ya da en kolayı, sesimin bir benzeri var mı diye öncelikle kendi sesinden başlayıp yazdıklarını “chek” etmek… kimin harcıdır?
netekim, şerefsizim aklıma gelmişti, dememek için, geçmişi, kendinizi bir deşin, chek edin derim.
