Bu kitap, sohrâb sepehri’nin, henüz yolcuyum (özyaşam öyküsü, anılar) kitabını okurken alınan okuma notları ve kendi yaşam notlarımın beni içine çeken algıları özelinde, o metinlerin gün yüzüne çıkarttığı bilinç akışı ya da sohrâb’la ortaklık hissettiğim çocukluğumun, daha önce de defter’le ilk halini alan başka öykülerimin, anılarımın devam ve vucud bulma …

Sığ sularda yavru balıkları sevmek’ cümlesi, uzun süredir arkadaşlarımla üzerinde çalıştığımız ‘Ben kimim?’ sorusunu yeniden sordurttu kendime. Bu kitabın ön okumasını viyolonsel için düzenlenen ve Sheku Kanneh-Mason’un seslendirdiği ‘Hallelujah’ eşliğinde yaparken, müziğin ruhani içeriğiyle birleşen metin, adeta bir ‘psikocoğrafya’ denemesi olarak beni Sinop’un sokaklarında, deniz kıyılarında, uzak köylerinde oradan oraya savurdu. Guy Debord’un Kasım 1956’da, Les Lèvres Nues’te …

Habibe Şentürk fotoğraflarını çeker ve uzamı, eş deyişle “dünya”yı görsel bir sunuma dönüştürür. Bu sunumun içerisinde “dünya”da var olan insan ve onun ürettiği her şey de vardır. Çünkü “dünya ve uzam”, var olmaya çabalayan insanla ve onun müdahalesiyle biçimlenir. Fotoğraf yüzeyinde göze gelen ise fotoğrafçının “gördüğü an”a içkindir ve uzamdan …

önce geceyi, sonra beni soy üzerinden! ten harami sıcağı, gülüşün tomurcuk sav başından kendini, lut’u unut! güzel adamları var çıkmaz sokakların çıkmaz sokakların insanları karanlıkta göz kırpma bana, göremem sıcağına bağlıyorum ağzını akıntıların tenini, tenimle giydireyim, utanma iki dilin bir insan ettiği yerdeyiz söndür sihirli lambasını alaaddin’in en utandığımız yerlerimizle …

her şey tükenir bir çocuğun gözleri hariç bir gece karanlık bastırırsa yalnızlık hariç bir aşka boyun eğerse hüzün ölüm hariç acının ve sevginin yurdu vurulursa çarmıha isyan hariç her şey tükenir kardeşlerim yaşamak hariç ey çığlık ve ey söz ve ey direnci kalbimizin ve ey saatlerin umutsuz vuruşu, sınırsız bir …