Diyelim ki tatile gittiniz ama telefonunuzun şarj aletini yanınıza almayı unuttunuz. Üzülmeyin, bir yakınızı arayıp size kargoyla şarj aletinizi göndermesini isteyebilirsiniz. Aslında kargo ve şarj sözcüklerinin kökeni ortak. Kelt dilinde yük arabası anlamına gelen karros sözcüğü. Galya’nın Romalılarca işgalinin ardından bu sözcük, carrus olarak Latinceye geçmiş.
Araba anlamına gelen İngilizce “car” sözcüğünün kökeni de carrus. Fransızca’da charger (yüklemek) ve charge (yük) sözcükleri de yük arabasının Fransız fonetiğine uydurulmuş halleri. Şarj aletleri ve silah şarjörleri bu kökenden dilimize girmişler.
Yer Adları:
Mudanya Bursa iline bağlı bir ilçe. Kentin adı 1204 yılında İstanbul’un Latinlerce işgaliyle sonuçlanan Haçlı seferine dayanıyor. İlkçağda bölgede kurulan Myrleia adlı kentçiği ele geçiren Haçlılar, buraya Montania adını vermişler. Bu ad, Latincede dağ anlamına gelen “Mons” sözcüğünden türetilmiş. Dağlık Ülke, Dağ Ülkesi anlamına gelen sözcük zamanla halk ağzında bozularak bugün kullandığımız Mudanya’ya dönüşmüş.
Kısa Kısa Kısa:
Mehtap: Gökte parlayan Ay anlamındaki bu sözcüğün kökeni Farsça. Mah-i tab (mah: Ay, tab: parlak, ışıldayan) sözcüğü dilimizde zamanla mehtap şeklinde söylenir olmuş.
Şey: Arapça’dan dilimize giren bu sözcük, nesne anlamına geliyor. Adı söylenmeyen, söylenemeyen bütün somut soyut varlıklara “şey” demek çok kolay olduğu için sözcük hızla yayılmış ve kolaylıkla benimsenmiş. Araplarla karşılaşmadan önce Türklerin şey yerine ne dediğiyse bir merak konusu.
Çini: İlk porselenler Çin’de yapılmıştı. Bundan yola çıkarak Çin de üretilen anlamında çini sözcüğü kullanılmaya başladı.